Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Ethem Emre (59). Ethem is schaderegelaar en directeur-eigenaar van Randstad Personenschade in Rotterdam.
Hoe ben je erin gerold?
In de jaren ‘90 regelde ik voor rechtsbijstandverzekeraars schades in Turkije naar Turkse recht. In 2007 verhuisde ik naar Nederland startte ik in Roosendaal de eerste interculturele letselschadepraktijk. Hiermee hebben we als ijsbreker de letselschademarkt voor de interculturele dienstverleners geopend. Inmiddels heeft Randstad Personenschade zijn sporen verdiend en zijn we vanuit Rotterdam en Amsterdam actief door heel het land.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Net als op andere werkdagen ben ik elke vrijdag van 08.00 tot 18.00 bezig met het managen van de twee vestigingen van Randstad Personenschade en besteed ik aandacht aan zaken waarbij mijn expertise als schaderegelaar gewenst is.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Ik heb in mijn werk veelvuldig contact met cliënten, vakgenoten en collega’s. Ik geniet van de dynamiek van het werk. Randstad Personenschade bedient voornamelijk multiculturele cliënten. Om hen op een goede manier met maatwerk bij te kunnen staan, geeft voldoening. Ik ben tevreden als onze cliënten tevreden zijn.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Met name bij ondernemers/ZZP-ers is meer begrip en voortvarende medewerking van de zijde van verzekeraars welkom, vooral op financieel gebied. Deze cliënten gaan na het ongeval onnodig financieel door zware tijden. Snelle interventies kunnen veel ellende voorkomen.
Waar ben je trots op?
Dat ik als eerste interculturele dienstverlener de Nederlandse letselschademarkt ben ingegaan. Er is in de afgelopen jaren een mooi bedrijf opgebouwd met honderden afgeronde zaken en tevreden cliënten. Natuurlijk ben ik daar trots op.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Dan wil ik Gustaaf Simons noemen. Hij was destijds hoofd Buitenlandschades bij SRK en hij spoorde mij aan om in Turkije schades naar Turkse recht te gaan regelen. Dat heb ik tien jaar gedaan en de rest is geschiedenis. Ik zit nu ruim 25 jaar in het schaderegelingsvak.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Ik zou zorgen voor meer dialoog tussen belangenbehartigers en verzekeraars, om tot snellere, betere en meer rechtvaardige afhandeling van schades te komen. Hoe? Door mijn wederpartij uit te nodigen voor een Turkse lunch.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Ik hou ervan om tijd te besteden met mijn familie en samen te reizen naar Turkije. Mijn band met mijn geboorteland is sterk, ik kom er nog vaak, zowel zakelijk als privé.
Van welke muziek hou je?
Turkse muziek!
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Ik droom van een samenleving waarin echt samen geleefd wordt, in plaats van in parallelle gemeenschappen. Gelijke behandeling en integratie, met behoud van eigen cultuur en waarden.
